Sportinsigne van de SA (Duits: “SA-Sportabzeichen“) was een onderscheiding van de NSDAP, meer in het bijzonder van de SA. Na 1935 kon dit insigne ook door niet SA-ers worden verworven. Van dit insigne werden in de periode tussen de instelling door Adolf Hitler op 28 november 1933 tot 1937 1.052.661 exemplaren uitgereikt. Er waren bronzen, zilveren en gouden insignes. De graad die men verwierf was afhankelijk van de geleverde prestatie. De eisen die aan de kandidaten voor een Sportinsigne van de SA werden gesteld waren sterk op het militaire prestatie gericht. De mannen moesten “weerbaar” zijn. Wie zich niet aan de nationaalsocialistische idealen hield, kon het Sportinsigne van de SA ook weer worden ontnomen. Op de keerzijde staat op het zwaard dan ook “EIGENTUM D. CHEFS D. AUSBILDUNGSWESEN”.
Het begrip “weerbaar” werd binnen het nationaalsocialisme verbonden met de agressieve en racistische theorieën van Adolf Hitler. Joden, mensen met “gemengd bloed” en gehandicapte Duitsers kwamen voor deze onderscheiding niet in aanmerking. Dit insigne werd in Duitsland hoog gewaardeerd. Nazikopstukken zoals Heinrich Himmler, Karl Wolff en Arthur Nebe behaalden het Sportinsigne van de SA. Het mocht, anders dan de meeste van de onderscheidingen van de partij, ook op de uniformen van de krijgsmacht worden gedragen. Voor de in de oorlog gewond en gehandicapt geraakte Duitsers werd in 1943 een speciaal insigne ingesteld. De eisen werden aan de handicap aangepast. Dit insigne, het SA-Wehrabzeichen für Kriegsversehrte is herkenbaar aan de platliggende wolfsangel die op het gevest van het zwaard is gelegd. Ook hiervan bestaan gouden, zilveren en bronzen uitvoeringen.
Er was ook een Watersportinsigne van de SA (Duits: SA-Sportabzeichen für Seesport) dat in 1934 en 1935 in brons, zilver en goud werd toegekend. Dit insigne was met een anker versierd. Op 19 januari 1939 publiceerde Adolf Hitler een besluit waarin het insigne van naam en karakter veranderde. Het werd nu het Weerbaarheidsinsigne van de SA (Duits: SA-Wehrabzeichen). Het dragen van het oude insigne werd verboden, al veranderde het uiterlijk niet. Op de keerzijde was al in 1939 “EIGENTUM DER OBERSTEN SA FÜHRUNG” komen te staan. Voor niet-Duitsers werd in 1943 de Germaanse Prestatierune (Duits: Germanische Leistungsrune) gesticht. De eisen die aan de dragers van dit bronzen en zilveren insigne werden gesteld waren gelijk aan die van het Weerbaarheidsinsigne van de SA.